Čičimak

Jedna od mediteranskih biljki koja je takođe stigla iz istočne Azije, a danas ju je moguće naći u mnogim baštama u našem gradu jeste žižula, žižulja, čičimak ili kineska datula.

Listopadno stablo ove biljke iz porodice Rhamnaceae može da naraste i do 10 metara visine. Stablo ima gustu krošnju i povijene grane na kojima se nalazi brojno trnje. Gotovo svaka peteljka ima dva trna: jedan je ravan i duži, dok je drugi zakrivljen i kraći. Listovi čičimka su omanji, duguljasti, sjajni, kožnati sa nazubljenim vrhovima. Cvijetovi su sitni, dvopolni i privlače pčele. Plodovi su jajastog oblika, i imaju karakterističnu zelenu boju dok su još uvijek nezreli. Ova jesenja delicija postepenim sazrijevanjem poprimaju jarko crveno-smeđu boju i tada izgledom podsjeća na omanje datule odnosno urme. Svaki plod sadrži po jednu sjemenku tj. košticu. 

Čičimak raste širom Azije, Mediterana kao i Sjedinjenih Američkih Država. Biljka je izrazito otporna na sušu kao i na ekstremno toplo vrijeme (preko 40°C) i na hladnoću (i do -25°C). Najviše mu prijaju plodna i duboka zemljišta.

Plod čičimka ima prijatan, slatko-kiselkasti ukus koji može da se konzumira svjež ili se dalje koristi za pripremu džema, marmelade ili rakije. Moguće ga je i sušiti čime čičimak dobija mekanu teksturu. Bogat je vitaminom C i, zbog svojih ljekovitih svojstava, ima posebnu primjenu u tradicionalnoj kineskoj medicini. Pored navedenog, lišće i koru čičimka je moguće koristiti za proizvodnju ljekova kao i čajeva. Zanimljivo je navesti da u Australiji prave pivo od čičimka.

Naslovna fotografija: Unsplash/Mona Mok

Fotografija 1: Unsplash/AmirHadi Manavi